Op vrijdag 24 januari ’20 stond speeldag 16 op het programma voor de 2^de nationale van Opel Haeck Drongen. Op ons thuisfront te Keiskant, namen we het op tegen MVC Oliver Boys Gent, het nummer dertien in het klassement. Onze opponent kent een pover seizoen, ondanks hun kwaliteiten. Maar het ging ook OH Drongen B niet voor de wind in de afgelopen maanden. Kortom, twee teams in (kleine) crisis tegenover elkaar… Beide ploegen stonden dan ook niet toevallig op nagenoeg volle sterkte aan de aftrap. Dus dat beloofde interessant te worden.

Dat het een partij was met hoge inzet werd al van bij aanvang duidelijk. Het eerste kwart kende zo een lange studieronde, waarbij beide teams de kat een beetje uit de boom keken. OH Drongen B speelde wel enkele kleine kansjes bij elkaar, maar kon helaas niet verzilveren. Dan zat het onze tegenstander beter mee. Uit een enkele kans viel een doelpunt (0-1) en keken we, toch wel een beetje tegen de gang van het spel in, tegen een achterstand aan. In het tweede kwart probeerden we beetje bij beetje de bakens te verzetten. Maar een defensief blok van de bezoekers liet weinig toe. Dan maar uit de tweede lijn, dacht Thibault Van den Broecke, die de bal in het verste hoekje legde (1-1). Het was echter duidelijk dat deze partij van de details ging afhangen. We kregen zo een les in efficiëntie van MVC Oliver Boys Gent. Ook in dit kwart kwamen de bezoekers amper aan kansen. Maar aan één enkele goede kans hadden ze genoeg om de 1-2 op het bord te zetten. We kregen al snel de kans om op schepcorner de gelijkmaker op het bord te zetten. Ons vaste duo miste er nog geen enkele dit seizoen. Helaas gebeurde dat net nu toch… Zo gingen we met die 1-2 achterstand de kampwissel in. In het derde kwart probeerden we de druk toch al een beetje op te voeren. Maar tegelijk was het oppassen voor de bezoekers die nu nog meer vanuit hun egelstelling konden spelen en speculeerden op de counter. OH Drongen B blijft echter van één kwaal last hebben, namelijk dat we veel kansen nodig hebben om er eentje binnen te prikken. Toen de wedstrijdleiding hier en daar enkele bedenkelijke beslissingen begon te nemen, zag je de moed zo in de schoenen zakken… Maar het zou fout zijn van hier de scheidsrechter met de vinger te wijzen. Ondanks enkele mooie kansen voor de thuisploeg, wijzigde er zo niets aan de stand in dit kwart. In het slotkwart hadden we nu geen keuze meer. Hoge druk was de enige weg, wilden we hier nog wat halen en daar gingen we dan ook vol voor. MVC Oliver Boys Gent moest nu de partij wat ondergaan en zo werden ze bij momenten weggedrukt op hun eigen helft. Kansen genoeg op de gelijkmaker en misschien zelfs meer. Maar het doelkader en een defensief blok van de bezoekers waren meer dan eens spelbrekers. We kwamen ook een paar keer goed weg, toen de bezoekers op de counter enkele grote kansen lieten liggen. Een enkele keer slaagden we er toch in de muur te slopen via Jens Daemers, die de 2-2 binnen poeierde. Met drie corners op het bord, was alles nog mogelijk, met nog enkele minuten te gaan. Maar ondertussen hadden de bezoekers er ook drie op hun teller staan. Het was dus duidelijk, wie nu de schepcorner afdwong won de partij. Jammer genoeg voor ons, viel die vierde corner en aldus een schepcorner aan de verkeerde kant… Met nog luttele seconden op de klok, namen de bezoekers begrijpelijk hun tijd en stond even later de 2-3 op het bord. Meteen klonk het eindsignaal en was de zure nederlaag een feit.

Een mooi kijkstuk werd het niet. Daarvoor was deze partij té gesloten en speelde het overgrote deel van dit duel zich af in het detail. Toch hadden we nog maar eens de zaken goed in handen en zat er altijd meer in deze partij voor ons. Maar dan moeten de kansen afgemaakt worden… Een euvel waar we maar niet overheen geraken, ondanks de kwaliteiten die we in onze rangen hebben. We kunnen dan ook alleen maar trots zijn op onze toch vrij jonge selectie en hen loven voor de nog steeds goede mindset en inzet in deze moeilijke periode. Dit kan dan ook niet anders dan eens gaan keren…? Op naar de volgende opdracht!