Op vrijdag 31 januari ’20 was het opnieuw ‘alle’ hens aan dek voor de 2^de nationale van Opel Haeck Drongen. We stonden voor een stevig tripje richting Anzegem, alwaar we SV Cappuccino Waregem A partij gaven, het nummer drie in de stand. In sporthal Torrebos, stonden we voor een bijzonder zware klus. Immers hadden we te kampen met een serieus personeelstekort… Finaal waren we met vijf koene krijgers present om onze huid duur te verkopen.

De partij ving aan in een aardig doch niet verschroeiend tempo. In dit eerste kwart had OH Drongen B de zaakjes goed op orde. We gaven amper iets weg en wisten meermaals de doelman van de bezoekers op de proef te stellen. Het was wel opletten bij enkele snedige counters van de thuisploeg, maar we wisten goed te weerstaan. Qua spel was het een vrij evenwichtige en faire partij. Toch konden we niet beletten dat SV Cappuccino Waregem A eenmaal de linie wist te doorkruisen en zo de 1-0 op het bord zette. Reden tot paniek of onrust was er niet. We zaten met ons select spelersgroepje goed in de match en kregen zelf ook onze kansen. In het tweede kwart gingen we dan ook door op ons elan. De thuisploeg voelde al snel aan dat ze deze partij niet zomaar zouden gaan winnen en probeerde een tandje bij te schakelen. Maar vanuit een goede organisatie, hielden we goed stand. Toch blijven we kampen met één groot probleem… Opnieuw waren de kansen er, maar verzilveren blijft een oooh zo moeilijk opdracht. Daarbij zat het ons gewoon ook meermaals niet mee. Een sterke goalie bij de thuisploeg, behoede hen voor een heel ander wedstrijdverloop en keerde heel wat kansen. SV Cappuccino Waregem A had dan weer veel minder moeite met de afwerking. Een enkele kans in dit tweede kwart werd de 2-0. En even later zat het hen opnieuw wat mee, toen de scheidsrechter teruggreep naar een eerste fout, die een lichte penalty was. 3-0 bij de kampwissel. Een uitslag die in alle opzichten toch wat overdreven was. Na het wisselen van kant, wisten we al snel te milderen op schepcorner. Een kans die ons vaste duo Joshy Hertschap en Kenzo Lippens niet lieten liggen (3-1). Maar, hoe kon het ook anders, stilaan zag je toch wat sleet op ons spel komen. De vermoeidheid begon stilaan toe te slaan. Bij de 4-1 kwamen we zo met zijn allen net te laat om het blok te zetten. Ondertussen lieten we nog een aantal mooie kansen liggen. Maar keer op keer was het net niet of verhinderde onze tegenstander met meer geluk dan kunde een tegendoelpunt. In het slotkwart probeerden we nog de bakens te verzetten. Maar dat was uiteraard geen evidentie met slechts 5 krijgers. In dit slotkwart lieten we nog een penalty onbenut en slaagden we er maar niet een tweede schepcorner af te dwingen. Op schepcorner liep de thuisploeg nog verder uit tot 5-1. Maar verder kwamen ook zij niet meer. 5-1 werd zo even later ook de eindstand.

Een uitslag die absoluut geen weerspiegeling is van de partij die we speelden. Van begin tot einde zaten we goed in de match en hadden we onze kansen. Maar het mocht niet baten… Een pluim voor onze vijf koene krijgers die een dijk van een wedstrijd speelden, maar hun prestatie niet beloond zagen. De ontgoocheling na de match, maakte al snel plaats voor realisme. In deze omstandigheden, moest alles van begin tot einde meezitten en dat was helaas onmogelijk. Ondanks veel inzet, mentaliteit en teamspirit. We sloten mee de kantine te Anzegem af en keerden zo met lege handen terug naar huis. Hopelijk kunnen we in de komende weken het tij nog keren, want de onderste regionen komen nu wel heel erg dichtbij.